Dit is Senji Yamaguchi. Hij was veertien jaar oud en een eerstejaars student aan de technische school van Nagasaki toen de bom viel. Ten tijde van de explosie was hij bezig schuilkelders te graven achter de Mitsubishi Nagasaki wapenfabriek in Ōhashi, 1,4 kilometer van het hypocentrum. Hij raakte bij de explosie onmiddellijk buiten bewustzijn. Op het moment dat hij bijkwam was hij omringd door lijken en mensen die in paniek rondrenden. Senji liep ernstige verwondingen op in zijn gezicht en op zijn rug en werd opgenomen in het Ōmura Marine Hospitaal. Hij had hoge koorts, last van diarree en had ernstige pijn door de brandwonden. Uiteindelijk is hij acht maanden in het ziekenhuis gebleven.
In latere jaren was het vooral erg zwaar om geconfronteerd te worden met reacties op zijn uiterlijk. Kinderen huilden zodra ze zijn gezicht zagen en ook het vinden van een baan was nagenoeg onmogelijk. Zelfs als hij voor een sollicitatie gesprek werd uitgenodigd, werd hij wanneer men zijn gezicht zag vrijwel meteen afgewezen.
In 1982 nam Senji Yamaguchi als burgerlijke vertegenwoordiger van een NGO deel aan de tweede algemene vergadering van de VN rondom ontwapening. Hier sprak hij over zijn eigen ervaring met de atoomaanval, liet hij zijn foto’s zien en pleitte hij voor de afschaffing van nucleaire wapens.
U kunt Senji Yamaguchi zijn getuigenis terughoren in de Smeekbedes van de overlevenden van de atoombom in de videohoek.
