In de door de atoombom in puin gelegde stad wachtten vele slachtoffers op hulp. Het medisch college van Nagasaki, wat als medisch verzorgingscentrum had moeten dienen, was echter door de atoombom compleet vernietigd. Tevens waren vele artsen en verpleegsters gewond geraakt. Er waren hierdoor onvoldoende mensen om hulp te verlenen aan de slachtoffers en ook de medicijnen waren niet toereikend. Bovendien waren de spoorwegen en veel straten geblokkeerd wat het moeilijk maakte om mensen in nood te bereiken. Ondanks dit alles begon men onmiddellijk met man en macht aan de reddingswerkzaamheden.
Toen in de avond het nieuws van de atoombom de nabijgelegen steden bereiktte, rukten ook vanuit hier reddingsploegen uit. Ze voorzagen de gewonden van voedsel en medische zorg.
In die tijd was er echter nog niks bekend over de gevaren van radioactieve straling. Hierdoor werden ook de hulpverleners uit andere steden zonder enige vorm van bescherming blootgesteld en werden ook zij slachtoffer van de gevolgen van stralingsschade.
